Ogniochronne zabezpieczanie konstrukcji. Dostępne metody

gaszenie pożaru

Ochrona przeciwpożarowa to termin odnoszący się do wszelkich czynności mających na celu zapobieganie powstawania i rozprzestrzeniania się ognia. Szczegółowo określana jest w rozporządzeniu ministra spraw wewnętrznych i administracji z 7 czerwca 2010 roku. Dotyka m.in. kwestii zagwarantowania drogi ewakuacyjnej, stosowania odpowiednich systemów przeciwpożarowych oraz przeszkolenia użytkowników obiektu na wypadek zagrażających zdrowiu i życiu sytuacji. Jedną z formą takiej ochrony jest ogniochronne zabezpieczanie konstrukcji, które znajduje się m.in. w szerokiej ofercie usług naszej firmy. Polega ono na zastosowaniu specjalnych materiałów odpornych na działanie wysokiej temperatury, które są nakładane na elementy konstrukcyjne.

 

Czego dotyczy ogniochronne zabezpieczenie konstrukcji?

Przeciwpożarowe zabezpieczenie konstrukcji składa się z czterech istotnych kwestii zapewniających w razie pożaru: nośność konstrukcji, ograniczenie rozprzestrzeniania się ognia i dymu w budynku, ochronę przed rozszerzaniem zasięgu pożaru na zewnątrz oraz możliwość bezpiecznej ewakuacji ludzi. Prewencję zapewniają środki ochrony czynnej takiej jak np. systemy alarmowe, urządzenie monitorujące itp. oraz środki ochrony biernej, czyli te, które odnoszą się do rozwiązań konstrukcyjnych i izolacji obiektów. Stosowanie wszelkiego rodzaju osłon izolujących nie wyeliminuje pożaru, ale może skutecznie zwiększyć odporność ogniową, czyli wydłużyć czas dochodzenia konstrukcji do temperatury krytycznej. Do metod ochrony biernej zalicza się m.in. farby pęczniejące, natryskowe powłoki ognioodporne i płytowe powłoki ognioodporne.

Farby pęczniejące to farby, które w podwyższonej temperaturze zaczynają pęcznieć, tworząc odporność ogniową od R15 do R60. Ich skuteczność zapewnia czterokrotne nałożenie preparatu na określoną powierzchnię za pomocą natrysku lub pędzla. Nie we wszystkich obiektach jest ono jednak wystarczające, dlatego alternatywą dla farb są np. okładziny z płyt. Najczęściej stosowane są okładziny z płyt gipsowo-kartonowych lub wykonywanych z wełny mineralnej o gęstości 150 kg/m3. Te pierwsze są zazwyczaj wykorzystywane do zabezpieczania lekkich ścian działowych, z kolei te drugie stanowią ochronę belek i słupów stalowych. Popularne są też płyty dźwiękochłonne wykonywane z trzech warstw: gipsowej, wełnianej i aluminiowej. Służą nie tylko do wyciszania sufitów, ale także do ogniochronnej izolacji.

Kolejną formą zabezpieczania konstrukcji jest stosowanie natryskowych powłok ogniochronnych. Zapewniają one ochronę od 30 do 120 minut. Ich grubość ma od 10 do 50 mm, a wykonane są z materiałów bazujących na cemencie i betonie, wypełnionym materiałem porowatym np. perlitem, wermikulitem lub mineralnymi materiałami włóknistymi. Natryskowe powłoki najczęściej przeznaczone są do wewnętrznego zastosowania i nakłada się je na konstrukcje stalowe o skomplikowanych kształtach. Są jednowarstwowe i aplikowane bezpośrednio na oczyszczoną i odtłuszczoną powierzchnię. Ich głównymi zaletami są łatwe nakładanie oraz dopasowywanie się do kształtu chronionego elementu.